De Interne Corona-crisis | Tips om voor jezelf te zorgen
De corona-crisis komt steeds dichterbij. Niet dat ik ziek ben, of iemand in mijn omgeving … Maar het virus komt binnen in mijn huiskamer via TV en internet. En dat maakt indruk. En ik zie en hoor het om me heen. Niet alleen het hamsteren in de supermarkt en het kelderen van de beurskoersen, maar vandaag heb ik mijn Deep Listening training moeten uitstellen omdat er teveel annuleringen waren voor mijn training als gevolg van het virus of de angst ervoor.
Ik merk dat het onder mijn huid begint te zitten. De door de overheid gegeven richtlijnen lijken niet te werken voor de interne crisis die er in mij is ontstaan.
Emotiedier
Er leeft een emotiedier in mij. Het lag rustig te spinnen ergens in mijn onderbewuste, totdat de berichten echt binnenkwamen. Meer, heftiger en nu ook persoonlijker. Het emotiedier werd eerst alerter, de ogen waren helemaal geopend, de voelsprieten werden geactiveerd. Ik hoor mezelf het gisteren nog zeggen: “Ik heb behoefte aan informatie,” maar eigenlijk is het tegendeel het geval: doordat ik zo opensta, wordt het me eigenlijk allemaal teveel.
De informatiebehoefte voedt mijn hoofd en faciliteert de vlucht, om het emotiedier te negeren. Om de onzekerheid niet te hoeven voelen. Helaas, dit is geen reële optie voor de langere termijn. Gelukkig worden mijn gedachten onderbroken en brengt mijn eigen wijsheid mij terug naar de erkenning van het emotiedier, het gevoelsdier dat om zelfzorg vraagt.
Neem een zelfcompassiepauze
Rust vinden in 3 eenvoudige stappen
1. Wat roept de corona-crisis in jou op?
We doorlopen de stappen van de zelfcompassiepauze, waarbij de eerste stap bestaat uit mindfulness: herkennen en erkennen dat er op dit moment sprake is van pijn of lijden. De moeilijke emotie toelaten. Als je dit herkent, kun je voor jezelf vaststellen hoe de corona-crisis zich bij jou intern vertaalt. Welke gedachten, emoties en fysieke gevoelens zijn er?
Als ik mijn eigen interne corona-crisis onder de loep neem dan voel ik me heel kwetsbaar, onzeker, een beetje bang en vooral verdrietig. Als ik het echt toelaat, dan zijn de tranen niet ver weg. Gedachten gaan over de vraag of ik de juiste keuze heb gemaakt door mijn training uit te stellen: accepteren de deelnemers dit, komen ze later in het voorjaar alsnog of haken ze af? Er zijn vragen of ik tekortschiet. Daarnaast zijn er zorgen over enkele dierbaren met een broze gezondheid; ik realiseer me hoe kwetsbaar een mensenleven is.
Het toelaten van deze ervaringen geeft een beetje ontspanning, maar de lastige gedachten en emoties gaan niet zomaar weg. Dat is Ok … we erkennen het, we lopen er niet voor weg. We zijn er ook niet mee in gevecht. We zijn even uit onze Fight / Flight / Freeze stressreactie gestapt, hebben even de reflexen losgelaten en maken we weer contact met onze binnenwereld.
2. We zijn niet alleen, we zijn menselijk
De tweede stap is medemenselijkheid. We realiseren ons dat onze gedachten en gevoelens niet raar zijn en dat het heel menselijk is om onzeker, bang of verdrietig te zijn in deze tijd van corona-crisis. Dit is heel normaal en we zijn zeker niet alleen, want wat zijn het hamsteren in de supermarkt en het massaal dumpen van aandelen anders dan reflexmatige reacties op angst en onzekerheid? Het zijn pogingen om deze moeilijke emoties te beteugelen; helaas met waarschijnlijk weinig gewenst resultaat.
Alle 7 miljard mensen op deze bijzondere planeet hebben dat emotiedier in zich en dit dier heeft vaak de regie over de wijze waarop we door het leven wandelen. De taferelen hier in Nederland zijn dan ook niet heel anders dan bijvoorbeeld in Italië en de Verenigde Staten.
Gedeelde smart is halve smart?
3. Voor jezelf zorgen tijdens de corona-crisis
En dan komen we bij de derde en laatste stap van de zelfcompassiepauze: voor jezelf zorgen, liefdevolle vriendelijkheid en mildheid voor jezelf. Hoe doe je dat in deze crisistijd?
We vragen aan het emotiedier in onszelf wat het nodig heeft. Ons hart weet het wel, onze buik ook. Het enige wat we nodig hebben is dat we stil worden en luisteren. Laten we daarom beginnen de TV uit te zetten en even stoppen met het rondstruinen op internet; de prikkels van buitenaf beperken en onze aandacht naar binnen keren.
- We voelen ons lichaam – de voeten op de grond, de billen op de stoel, onze ademhaling.
- We halen een paar keer rustig adem en nemen vooral genoeg tijd om helemaal uit te ademen, misschien met een zucht.
- We laten een kleine, ontspannende glimlach toe op ons gezicht. Gaat dat niet spontaan? Breng gewoon actief beide mondhoeken een klein beetje richting de oren.
- Dan leggen we een hand op ons hart of op onze buik en we vragen heel zacht en liefdevol aan ons emotiedier: “Wat heb je nodig, op dit moment?”
- En dan luisteren we, een minuut ofzo, zonder te censureren.
Er kan van alles opkomen. Misschien rust, mildheid of acceptatie. Of dat iemand wilt bellen om je hart te luchten. Of fijne muziek luisteren om je zinnen te verzetten. Of een kopje thee of een stukje chocolade (perfect troosteten!). Of douchen met je hoofd onder de straal, alles eraf laten spoelen.
Misschien komen er wensen op die meer actie- of verandergericht zijn. Soms kan dat ook, dan kun je iets doen aan een situatie. Maar helaas is het corona-virus hier voor langere tijd en zullen de media blijven uitzenden hierover; beschouw dit dus als een gegeven en kijk wat je mét dit gegeven voor jezelf kunt wensen. Toch meer richting de acceptatie, mildheid en het toelaten van je gevoelens van onzekerheid en angst?
Tips bij de zelfcompassiepauze:
- Pas de zinnetjes aan, zodat ze werken voor jou
- Oefen af en toe thuis, op een rustige plek
- Pas de oefening (daarna) toe op het moment dat je dit goed kunt gebruiken
Als je wilt, kun je mijn audio voor de oefening thuis gebruiken:
Afschermen?
Tot slot nog even dit: ik vertelde aan het begin van deze mail dat ik zo open sta en dat het daardoor allemaal teveel wordt. Tegelijk realiseerde ik me dat ik zelf een mooie techniek heb geleerd om minder open te staan: een scherm zetten. Dit deed ik niet meer dagelijks, maar daar ben ik weer mee begonnen.
Ken je dit nog niet en ben je geïnteresseerd? Ik vertel je graag hoe ik dit doe. Voel je welkom om contact met mij op te nemen!
